Вирусты гепатит а ?аза?ша слайд
Содержание статьи:
Гепатит А (болезнь Боткина) – острое инфекционное вирусное заболевание печени с доброкачественным течением, относящееся к группе кишечных инфекций. Болезнь широко распространена в развивающихся странах. Это связано с большой скученностью населения и плохими санитарно-гигиеническими условиями жизни. В развитых странах показатель заболеваемости гепатитом А ежегодно снижается благодаря сформированным у населения гигиеническим навыкам, а также проведению вакцинации.
Желтушная стадия гепатита A
Содержание статьи:
Причины и факторы риска
Возбудитель гепатита А относится к РНК-содержащим вирусам рода Hepatovirus. Он устойчив во внешней среде, при комнатной температуре сохраняет активность в течение нескольких недель, гибнет под воздействием ультрафиолетового излучения и высоких температур.
Источник инфекции – больной человек, который выделяет вирус в окружающую среду с каловыми массами уже с последних дней продромального периода и до 15-20-го дня желтушного периода. Велика роль в распространении инфекции больных с безжелтушными (стертыми) формами гепатита А, а также вирусоносителей.
Схема строения вируса гепатита А
Основными путями передачи вируса являются пищевой и водный. Контактно-бытовой путь передачи (через предметы личной гигиены, посуду) также возможен, однако наблюдается значительно реже. Риск инфицирования в основном связан с плохими санитарно-гигиеническими навыками и использованием не прошедшей обработку воды.
Гепатит А широко распространен в развивающихся странах, для которых характерна большая скученность населения и плохие санитарно-гигиенические условия жизни.
К гепатиту А восприимчивы взрослые и дети всех возрастов, в том числе грудные.
Формы заболевания
В зависимости от клинической картины выделяют две формы гепатита А:
- типичная (желтушная);
- атипичная (безжелтушная, стертая).
Симптомы желтушной формы гепатита А
Стадии заболевания
В клинической картине вирусного гепатита А существует несколько последовательных стадий:
- Инкубационный период. Длится от момента инфицирования до появления первых признаков заболевания, от 20 до 40 дней (в среднем – 14–28).
- Продромальный период. Появляются симптомы общего недомогания (слабость, повышение температуры тела, диспепсия). Длительность – 7–10 дней.
- Желтушный период. Усиливается диспепсия, появляется желтушное окрашивание склер и кожных покровов. При атипичном течении заболевания желтушность кожных покровов выражена минимально и нередко не замечается ни самим больным, ни окружающими его людьми. Длительность – 5–30 дней (в среднем – 15).
- Период реконвалесценции. Симптомы заболевания постепенно исчезают, состояние больных улучшается. Длительность индивидуальна – от нескольких недель до нескольких месяцев.
Гепатит А в большинстве случаев заканчивается полным выздоровлением в течение 3–6 месяцев.
Симптомы
Вирусный гепатит А обычно начинается остро. Продромальный период может протекать в разных клинических вариантах: диспепсическом, лихорадочном или астеновегетативном.
Для лихорадочной (гриппоподобной) формы продромального периода характерны:
- повышение температуры тела;
- общая слабость;
- головная и мышечная боль;
- першение в горле, сухой кашель;
- ринит.
При диспепсическом варианте дожелтушного периода проявления интоксикации выражены слабо. Обычно пациенты предъявляют жалобы на разные нарушения пищеварения (отрыжку, горечь во рту, вздутие живота), боли в области эпигастрия или правого подреберья, расстройства дефекации (запор, диарею или их чередование).
У большинства больных гепатитом А наблюдается повышение температуры до 38-39 градусов
Астеновегетативная форма продромального периода при вирусном гепатите А не специфична. Проявляется слабостью, вялостью, адинамичностью и расстройствами сна.
Переход заболевания в желтушную стадию характеризуется улучшением общего состояния, нормализацией температуры тела на фоне постепенного развития желтухи. Однако выраженность диспепсических проявлений в желтушном периоде не только не ослабевает, а, напротив, усиливается.
При тяжелом течении вирусного гепатита А у больных может развиться геморрагический синдром (спонтанные носовые кровотечения, кровоизлияния на коже и слизистых оболочках, петехиальная сыпь).
При пальпации выявляют умеренно болезненную, выступающую из подреберья печень. Примерно в 30% случаев отмечается увеличение селезенки.
По мере нарастания желтухи происходят осветление кала и потемнение мочи. Через некоторое время моча приобретает насыщенный темный цвет, а кал становится светло-серого цвета (ахоличный стул).
Желтушный период сменяется стадией реконвалесценции. Происходят постепенная нормализация лабораторных показателей и улучшение общего состояния пациентов. Длиться восстановительный период может до полугода.
Читайте также:
9 инфекций, укрощенных вакцинами
15 грибов, используемых в медицине
Реактивный панкреатит у ребенка: 9 причин
Диагностика
Диагностика гепатита А осуществляется по характерным клиническим симптомам заболевания, данным физикального исследования пациента и лабораторных анализов. При биохимическом исследовании крови выявляют:
- билирубинемию (повышение концентрации билирубина преимущественно за счет связанной формы);
- значительное повышение активности печеночных ферментов (АСТ, АЛТ);
- снижение протромбинового индекса;
- снижение содержания альбумина;
- понижение тимоловой и повышение сулемовой проб.
Отмечаются и изменения в общем анализе крови: повышение СОЭ, лимфоцитоз, лейкопения.
При подозрении на гепатит А проводят исследование крови
Специфическая диагностика осуществляется на основании выявления антител при помощи РИА и ИФА. Наиболее точный метод серодиагностики – обнаружение в крови вирусной РНК при помощи полимеразной цепной реакции (ПЦР).
Вирусологическое исследование с выделением непосредственно самого вируса в клинической практике не проводится ввиду высокой сложности этого метода.
Лечение
В большинстве случаев гепатит А лечат амбулаторно; госпитализация показана только по эпидемиологическим показаниям или в случае тяжелого течения заболевания.
Вирусный гепатит А обычно начинается остро. Продромальный период может протекать в разных клинических вариантах: диспепсическом, лихорадочном или астеновегетативном.
В период разгара клинических признаков рекомендуется постельный режим. Основная роль отводится диетотерапии (диета №5 по Певзнеру):
- прием пищи 5-6 раз в сутки небольшими порциями;
- исключение из рациона жирных и острых блюд, а также продуктов, стимулирующих синтез желчи;
- включение в рацион достаточного количества растительных и молочных продуктов.
Категорически запрещается употребление спиртных напитков.
При интоксикации больным показано обильное питье (минеральная вода и отвар шиповника
Этиотропная терапия заболевания не разработана, поэтому лечебные мероприятия направлены на устранение симптомов. При выраженной интоксикации пациентам назначают обильное питье (отвар шиповника, минеральную воду без газа), внутривенное капельное введение кристаллоидных растворов, витаминотерапию. Для улучшения функций пищеварительной системы показано применение лактулозы. С целью профилактики холестаза используют препараты спазмолитического действия.
Возможные осложнения и последствия
Вирусный гепатит А протекает обычно в легкой форме или форме средней тяжести, какие-либо осложнения им не свойственны. В редких случаях вирус может спровоцировать воспалительный процесс в билиарной системе, следствием чего могут быть:
- холецистит;
- холангит;
- дискинезия желчевыводящих путей.
Острая печеночная энцефалопатия при гепатите А развивается крайне редко.
Прогноз
Прогноз при вирусном гепатите А благоприятный. Заболевание в большинстве случаев заканчивается полным выздоровлением в течение 3–6 месяцев. Вирусоносительство и хронизация патологического процесса в печени для этого вида гепатита не характерны.
В развитых странах показатель заболеваемости гепатитом А ежегодно снижается благодаря сформированным у населения гигиеническим навыкам, а также проведению вакцинации.
Профилактика
К общим профилактическим мероприятиям, направленным на предотвращение распространения вируса гепатита А, относятся:
- обеспечение населения качественной питьевой водой;
- тщательный контроль над сбросом сточных вод;
- контроль над соблюдением санитарно-гигиенических требований работниками предприятий общественного питания, пищеблоков лечебных и детских учреждений.
В случае вспышки гепатита в организованном коллективе проводят карантинные мероприятия. Заболевших изолируют на 15 дней, поскольку с 14-15-го дня от начала желтушного периода выделение ими вируса прекращается. Над контактировавшими лицами осуществляют врачебное наблюдение на протяжении 35 дней. В очаге инфекции проводится дезинфекция. Допуск к учебе или работе лиц, переболевших гепатитом А, осуществляется только после наступления полного клинического выздоровления.
Вакцинация – один из методов профилактики гепатита А
Возможно проведение специфической профилактики гепатита А путем вакцинации. Введение вакцины рекомендуется детям старше одного года и взрослым, проживающим в регионах с высокими показателями заболеваемости гепатитом А, а также отъезжающим в эти регионы.
Видео с YouTube по теме статьи:
Source: www.neboleem.net
Читайте также
Источник: hepc.nextpharma.ru
Источник
Вирусты гепатиттер. Гепатит А
Вирусты гепатиттер — бауыр зақымдалуымен жүретін жұқпалы аурулар. Жедел гепатиттің ауырлығы әр түрлі болады: симптомсыз және клиникалық көріністері әлсіз дамығаннан бастап, ауыр және қатерлі, өліммен аяқталатын түрлерге дейін. Ол адамды өлімге әкелетін инфекциялардың қатарына жатады.
Жұғу жолдарына қарай гепатиттерді жіктеу • • ЭНТЕРАЛДЫ ГЕПАТИТТЕР: (ЖЕДЕЛ ТҮРДЕ) Гепатит А Гепатит E • • ПАРЭНТЕРАЛДЫ ГЕПАТИТТЕР: (ЖЕДЕЛ ЖӘНЕ СОЗЫЛМАЛЫ) Гепатит B Гепатит C Гепатит D Гепатит G Гепатит SЕN, TTV және басқа да түрлері бар.
А вирусты гепатиті немесе Боткин ауруы
А вирусты гепатиті А гепатиті (син. жұқпалы, эпидемиялық гепатит, Боткин ауруы)лас қол мен кір судан берілетін вирусты инфекциясы. РНҚ-лы вируспен тудырылатын жедел бауырдың қабынуы, әдетте өзіндік сауығумен аяқталады. Бұрын бұл ауру тек балалар арасында тіркелетін, ал қазір кейбір елдердің гигиеналық деңгейінің төмендеуіне байланысты, ересек адамдардың арасында кездеседі.
Қандай ортада сақталады? А гепатитінің вирусы • суда ұзақ уақыт (3 -10 ай) • топырақта, нәжісте (1 айға дейін), • үй тұрмыс заттарында да сақталады. ü 100° С –та 5 мин қайнатқанда инактивирленеді. ü Формалин; ü УКС-не (УФО) сезімтал, ü хлор, хлороформ, эфирдің әсеріне инактивирленбейді.
Ағымы • • Жасырын кезеңі; Сарғыш алды; Сарғыштану; Сауығу. Вирус сарғыштануға дейін 10 -14 күн бұрын бөліне бастайды және сарғыштықтың 2 -7 күнінде аяқталады. Сондықтан науқас адам жан-жағындағы сау адамдарға сарғыштық кезеңге дейін қауіпті болып табылады.
• Жасырын кезең 6 -50 күн (жиі 15 -30 күн). • Продромалды (сарғыштық алды) кезең — 2 -14 күн (жиі 5 -7 күн). Продромалды кезең әр түрлі вариантпен өтуі мүмкін: грипп тәрізді, диспепсиялық, астеновегетативті, аралас. • Грипп тәрізді варианты жедел басталады, дене қызуы 38 -39°С, 2 -3 күн байқалады; басы, бұлшықеттері ауырады, катаральды белгілер болуы мүмкін. • Диспепсиялық вариантта тәбет төмендейді, эпигастрий аймағында ауырлық немесе ауру сезімі болады, оң жақ қабырға асты ауырып, науқаста кейде жүрек айну, құсу байқалады. • Астеновегетативті вариантта әлсіздік, ұйқышылдық, ашушаңдық, басы ауырып, айналып, жұмысқа қабілеті төмендейді.
1 • дене қызуы жоғарылауы 2 • іштегі ауыру сезімі 3 4 5 5 5 • тәбеттің төмендеуі • құсу • іш өту • несептің сарғаюы • тері және шырышты қабаттардың сарғаюы
— Дене қызуы жоғарылауы; — Бастапқы кезде несептің түсі сарғайып, кейіннен қою шай түстес түрге ауысады. — Сарғаю кезінде – алдымен ауыз қуысының шырышты қабатында, көздің ағында, кейіннен теріде байқалады. Сарғыштық басталғаннан соң науқастың дене қызуы қалыпына келіп, бас ауыруы және басқа да жалпы улану белгілері басылады, жағдайы жақсарады
Аурудан кейін тұрақты иммунитет қалыптасады. А вирусты гепатитке қабылдаушылық ортақ болады. Алайда 1 жастан үлкен балалар (әсіресе, 3 -12 дейінгі жаста) және жастар арасында бұл ауру жиі тіркеледі. А вирусты гепатитке маусымдылық (аурудың максимальді сырқаттанушылық кезеңі күз-қыс айларында тіркеледі), кезеңділік (сырқаттанушылық 3 -5; 7 -10 жылда көтеріледі) тән. А вирусты гепатиті жалпылама таралған. А гепатитінің таралуына объектілердің санитарлық жағдайы, тұрғындардың санитарлық мәдениеті әсер етеді. Сондықтан, өмір сүру деңгейі жоғары елдерде, дамитын елдерге қарағанда сырқаттанушылық аз тіркеледі.
Басқа вирусты гепатитердің жұғу жолдары Жанасу арқылы: • -түрлі жарақаттар мен сызаттар арқылы; -жеке тазалық құралдарын жалпы қолдану арқылы (массаж жасайтын құрал, жөке, ұстара заттары); -косметологиялық, шаштараздық, маникюрлік және педикюрлік қызметтер арқылы; -татуировкалар, пирсинг, татуаж жасату арқылы; -моншаға бару арқылы • Сатылы арқылы: -босану кезінде анадан балаға жұғады. • Қан арқылы: -үй жағдайында егу жасау, залалсыздандырылмаған түрлі құралдарды қолдану; -ағзалар мен тіндерді ауыстыру кезінде; Вирустардан толық тазартудан өтпеген қан және оның құрамдарын құю арқылы. • Жыныстық қатынас арқылы.
Профилактика • Ұлттық екпе күнтізбесіне сәйкес балаларды В және А гепатитіне қарсы вакцинациялау; • Тазалық гигиенасы мен көкөністерді жуып пайдалану; • Медициналық қызмет алу үшін тек емдеу ұйымдарына қаралыңыз; • Тек жеке тазалық құралдарын пайдалану керек (ұстара, маникюр, тарақ, қайшы, жөке т. б. ); • Ауру адаммен тығыз қарымқатынаста болудан аулақ болыңыз;
Назарларыңызға рахмет!!!
Источник: present5.com
Источник
1. Орындаған: Жаненова С.С Қабылдаған:Ташбаева Г.А.
Барлық жұкпалы ауырулардың ішінде вирусты
гепатитер (ВГ) ең көп таралған ауруларға жатады.
Жиілігі бойынша жедел респираторлы вирусты
инфекцилар, жедел ішек жұқпалы ауруларынан
кейінгі орынды алады.
Қазіргі кезде ИВА және ПЦР реакцялары
арқылы анықталатын ВГ-тің 6 түрі белгілі: А, В,С,
Д, Е,G, тағы F,TTV деген гепатиттер туралы
мәліметтер бар.
Жер бетінде бірнеше миллион адамдар
гепатиттің вирустарымен инфицирленген. ҚР
бойынша 100000 адамға санағанда балалар
арасында 939,34 , ересектерде 407,74 кездеседі.
ВГ-ті ертерек анықтау (диагноз қою) басқа да
жұқпалы аурулар сияқты приориттетті мәселе
болып саналады.
Ерте диагноздың қойылуы клиникада да ,
эпидемиялық жағынан да өте маңызды, және ерте
ем жургізіледі, ерте ауру басқалардан
жекешелендіріледі.
Барлық гепатиттерде ерекше тән клиникалық
белгілері жоқ, сол үшін стационарға дейін тек қана
синдром бойынша жедел гепатит деп айтуға
болады, этиологиясыз. Көп жағдайда науқастар
сарғаю кезеңі басталғанда барып келеді, ол өте
кеш.
ВГ-тің белгілері:
— әлсіздік;
— шаршағыштық;
— тәбеттің төмендеуі;
— жүректің айнуы, кейде құсуы.
Лобараториялық зерттеуде трансаминазалардың
өскені байқалады.
Жұғу жолдары:
• Энтеральды – А және Е гепатитер су, тағам және
кунделікті қарым-қатынас арқылы жұғады.
Қоздырғыштың сыртқы қоршаған ортада кең
таралуы және тұрақтылығынан эпидемия тууы
мүмкін.
• Парентаральды – В,С,Д,G гепатиттер қан,
қаннан жасалған компоненеттерді құйғанда,
инвазивті диагностикалық және емдеу
процедураларын жасағанда, наркомандарда(бір
инені бірнеше адам қатар залалсыздандырмай
қолданғанда) жұғады.
А Вирусты гепатит.
Гепатит А – жедел цикылмен өтетін ауру, РНК-сы
бар вируспен шақырылады. Интоксикациясы және
бауыр функциясының бұзылуы қысқа уақыт
сақталуымен, толық сауығумен сипатталады.
Этиологиясы: вирусты алғаш рет зерттеп ашқан
S.Fienstone-1970 жылы. Вирустың құрамында РНК
бар, энтеровирус тұқымдастығына жатады,
пикорновирус, 27-32нм шамасында. Сыртқы
орталықта тұрақты, +40 tem. бірнеше ай сақталады,
200tem. Жылдар сақталынады, қайнатқанда 5
минуттан кейін ультрокүлгін сәулесінің астында – 60
секундтан кейін өледі.
Тасымалдау меxанизмі: ВГА-ның қоздырғышы
су, тағам және қарым-қатынас арқылы
тасымалданады.
Даму меxанизмі: ВГА-ның қоздырғышы адам
организміне ауыз арқылы енеді. Вирус алдымен
асқазанға енеді, сосын аш ішекке өтеді. Аш ішектен
вирус тез шығып, жалпы қан айналымына және
бауыр паренxимасына, гепатоцит мембранасы
арқылы енеді, туыстық рецептор арқылы да енуі
мүмкін.
Клиникасы: ВГА-ң клиникасында келесі кезеңдерді
анықтайды: инкубациялық, продромальды немесе
сарғаю алды кезеңі және жазылу. ВГА-ның
инкубациялық кезеңі 10күннен 45 күнге дейінгі
аралықта болады, орташа 15-30 күндей. Аурудың осы
кезеңінде қанда бауыр клеткаларының ферменттері нің белсенділігі жоғарылайды (АЛТ, АСТ) және
циркуляцияда бос гепатиттің вирусы байқалады
(HAV).
Сарғаю алды кезеңі. Аурудың басталуы жиі дене
қызуының көтерілуімен 38-390 1-2 күн, 3 күннен соң
қалыпқа келеді. Әлсіздік, тәбеттің төмендеуі, құсу.
Тітіркегіштік пайда болады, ұйқысы бұзылады,
шаршағыш келеді. Сирек жағдайда іштің кебуі, іштің өтуі
мүмкін. Соңында зәрдің түсі қоңыр сирек нәжіс
түссізденеді. Продромальды кезеңі 3-8 күндей, орташа
есеппен 5-6 күн.
Сарғаю кезеңі. Продромальды кезеңі аяқталғанда
склераның, жұмсақ және қатты таңдайдың
шырыштары, сосын беттің терісі, денесінің және
кішірек аяқ-қолдары- ның сарғаюы байқалады.
Сарғаю тез 1-2 күн ішінде өршиді. Сарғаюдың
интенсивтілігі жеңіл, шамалы айқын,
сирек терінің қышуы болады. Сарғаю пайда
болғаннан бастап көлемінің ұлғаюы, сипағанда
ауырғыш, ұшы домалақтанған, сирек-үшкір. Бастапқы
кезеңінде перифериялық қанда шамалы лейкоцитоз
сол жаққа ығысқан, сарғаю пайда болысымен
лейкоциттер саны қалыпты немесе қалыптан төмен
болады.
Жедел В вирусты гепатит (ЖВВГ)
Жедел және созылмалы түрде өтеді, ДНК-лы
вируспен шақырылатын, парентеральды жолмен
жұғатын сау тасымалдаушыдан бастап қатерлі түрінде де
өтетін, біртіндеп дамитын, ұзақ ағымды, созылмалы
гепатитке және бауыр циррозына өтуімен сипатталатын
жұқпалы ауру.
Этиологиясы: Қоздырғышы- гепадно-вирустар
тұқымдастығының вирусы. В гепататтің вирусы(HBV)Дейн бөлікшесі-сфера тәрізді, дм 42 нм, электроның
тығыз өзегі бар(нуклеокапсид) дм 27 нм, яғни сыртқы
қабатының қалыңдығы 7-8 мм/бар. Нуклеокапсидтің
орталығында вирустың геномы бар, ол 2 тізбекті
ДНК-дан тұрады, ұзындығы әртүрлі, ұзын тізбек 3200ға жуық нуклеиотидтің негізден тұрады, екіншісі,
қысқа тізбек 1700-2800 негізге дейін, бірақ ол ДНКға байланысты полимеразаның көмегімен түзетіп
тұрады.
Эпидемиологиясы. Антропонозды инфекция,
ауру көзі-адам, яғни ”сау” тасымалдаушы, жедел
және созылмалы аурулардың түрлерімен ауыратын
адамдар.
ВГ вирусын жұқтырған адамдардың барлығында
процестің өту сипатына қарамай HbsAg- ВВГ-ң
маркері болып саналады, барлық биологиялық
сұйықтықта кездеседі: қанда, шәуһетте, сілекейде,
зәрде, көз жасында, өтте, емшек сүтінде, вагинальды
секретте, ликворда, синовиальды сұйықтықта.
HBV таралу жолы – залалданған қан немесе оның
препараттарын құйғанда, нашар залалданған, инелерді,
кесетін инструменттерді қолданғанда, операция
жасағанда, тіс емдегенде, эпидемиологиялық зерттеулер
кезінде , дуоденальды зондылауда, яғни терінің және
шырышты қабаттардың бүтінділігі бұзылғанда жұғуы
мүмкін.
Табиғи жол – жыныс қатынасы арқылы және
тікелей берілу- анасынан баласына. Жыныс қатынасы
арқылы жұғу жолы парентеральды деп атауға
болады, себебі вирус шырышты қабаттар мен тері
қабаттарының микротравмасы арқылы енеді.
Тікелей берілу- анасынан баласына беріледі,
егер анасы тасымалдаушы болса немесе ВВГ
жүктіліктің соңғы триместірінде ауырса. Балаға
трансплацентарлы жолмен жұғуы мүмкін немесе
туылу кезінде немесе туылғаннан соң.
Вирус гепатит В үш антигені
бар:
1) Беткі
антигені
(HBsAg),
вирустыі сыртқы қабатын
құрайды;
2) жұғу антигені (HBeAg);
3) Ядролық немесе орталық
антиген
(нуклеокапсид),
вирустың
ДНК
полимеразамен
тікелей
байланысты (HBсAg).
HBV инфекциясының қан сары суында маркерлар болуына
байланысты клиникалық жағдайды интерпретация — (Мукомолов С.А.)
Серологиялық маркерлар
Клиникалық түрлері,
инфекциялық кезең
HBeAg
антиНВs
антиНВс
общие
IgM
антиНВс
HBeAg
антиНВе
Жедел ВГВ, ерте кезең
+
—
+
+
+
—
Жедел ВГВ, кеш кезең
+/-
-/+
+
+ (титрі
жоғары)
—
+
Жедел ВГВ,
реконвалесценция
кезеңі
—
+
+
+/- (титрі
төмен)
—
+
Жедел ВГВ басынан
өткізгеннен кейінгі
жағдай
—
+
+
—
—
+/-
Созылмалы вирусты
гепатит В
+/-
-/+
+
+ (титрі
төмен)
+/-
+/-
—
+
—
—
—
—
Вирусты гепатитке
қарсы вакцинациядан
кейін
Ескерту. HBsAg аныықталған адамдарда табылса, (жедел немесе созылмалы жағдай).
Патогенезі. ВВГ даму механизмінде келесі звеноларды
анықтаймыз.
1.Вирустың енуі – жұғу
2.Гепатоциттерге жабысу және клеткаішіне ену.
3.Вирустың көбеюі және оның гепатоцит бетіне, сонымен
қатар қанға өту.
4.Иммунологиялық реакциялардың қосылуы.
5.Бауырдан басқа да органдар мен мүшелердің
зақымдалуы.
6.Иммунитеттің түзілуі, қоздырғыштан арылу, жазылу
немесе сауығу.
Клиникасы. ВВГ-ң жіктелуі тап АВГ
жіктелуіндегідей, типі, ауырлығы, ағымы бойынша.
Ауырлығында қосымша қатерлі түрлері қосылады,
ағымда созылмалы түрі қосылады.
Инкубациялық кезең ВВГ 60 күннен 180 күнге
дейін, орташа есеппен 2-3 ай, 30-45 күнге дейін
қысқаруы мүмкін, кейде 225 күнге созылуы мүмкін.
Инкубациялық кезеңнің ұзақтығы инфицирлеуші
дозаға және аурудың жасына байланысты. Қысқа
инкубациялық кезең массивті инфицирленгенде және
1-2 айлық балаларда кездеседі.
Сарғаю кезеңі. Сарғаю пайда болудан 1-2 күн алдында
зәр және нәжіс түсі өзгереді. Көп ауруларда сарғаю пайда
болғаннан соң улану белгілері өрши бастайды. Сарғаю
біртіндеп, 5-6 күн бойы артады, кейде екі және одан да көп
апта бойы. Сарғаюдың айқындылық дәрежесі аурудың
ауырлығына және холестаз синдромының дамуына
байланысты. ВВГ сарғаю 5-10 күн ішінде деңгейіне жетіп
ары қарай кері дами бастайды.
Реконвалесцентті кезеңі немесе қалпына келу кезеңі.
ВВГ сарғаю кезеңінің ұзақтығы 7-10 күн немесе 1,5-2 айға
дейін. – Сарғаю жойылғаннан бастап балалар белсенді
бола бастайды, шағымдар жоқ, тәбет қалпына келеді,
бірақ аурулардың жартысында гепатомегалия
сақталынады, ал 2/3 – аздап ферментемия тимол
сынамасы жоғары басым қосылуы мүмкін,
диспротеинемия. Клиникалық белгілердің түгел жойылуы
және бауырдың функциональды сынамаларының
қалыптасуы 3-4 аптадан кейін анықталады.
Вакцинацияда үш рет бұлшық етке иньекция енгізіледі:
Жаңа туған балаларда вакцинация жүргізіледі: 0; 2; 4.
1 – перзентханада, туылғаннан кейін 24 сағаттан соң.
2-8 аптада (2 ай) – бірінші АКДС егумен бірге.
3-16 аптада (4 ай) – үшінші АКДС егумен бірге.
Ересектеу балаларды және ересектердің
вакцинациясы: 0; 1; 6.
1-ші егу;
2-бірінші егуден кейін бір айдан соң;
3-екінші егуден кейін 6 айдан соң;
ВВГ ауырып кткендер, ВВГ созылмалы түрімен
ауыратын адамдар егілмейді, егер құжат түрінде
тіркелсе.
Вакцина бұлшық етке дельта тәрізді етке енгізіледі
және санның алдыңғы латеральды бөлігіне
жасалынады.
Зәр түсі қоңыр
Ақ түсті нәжіс
Тіл астының
сарғаюы
Сарғаю синдромы.
Гепатитте
билирубиннің
байланысқан және
байланыспаған
фракцияларының екеуі
де көбейеді
Көздің сарғаюы
25. Вирус гепатита С — HCV
6 генотипов вируса HCV
США: 75% — 1 генотип
Россия: 56% — 1 генотип
Африка: 4 генотип
Юго-Восточная Азия : 6
генотип
Жедел гепатит С
симптомдар
HCV
антитела
РНК HCV
AЛT
0
1
2
3
4 5
месяцы
Жедел гепатит
6
1
5 10 20
годы
созылмалы гепатит С
симптомы
симптомы
HCV
антитела
РНК HCV
AЛT
0
1
2
3 4 5
месяцы
Острый
гепатит
6
1
5 10 20
годы
Хр.
Цирроз,
С гепатитінің вирусы.Бірспиральді РНҚ вирусы
қатарына жатады. Вирустық гепатитінің ең ауыр тypi С
гепатит немесе қан құйылғаннан болган гепатит. Бұл атты
гепатит қан аркылы, қан кұю кезінде немесе зарарсызданбаған
шприцтерден жуғатындыктан алды. Kaзipri уақытта бүкіл
донорлық қан С гепатитінің вирусына тексерілінеді. Жыныс
жолы арқылы және ауру анадан іштегі балаға С гепатитінің
вирусынын берілуі өте сирек.
С гепатитімен ауыратын адамдардын шамамен 70-80%
аурудың созылмалы түpi дамиды. Онын ең үлкен қayіпі —
цирроздын пайда болуына себепкер болады және катерлі ісікке
әкеліп соқтыруы мүмкін.
С гепатит баска да вирустық гепатиттермен организмде бірігe
жүрсе аурудың жағдайы кенет темендейді аурудың барысы
асқынады және өлімшілікке әкеліп соктыруы мүмкін.
Бул аурудың қауіптілігі, қазіргі кезде cay адамды С гепатитін
жұктырудан қоргай алатын нәтижелі вакцинанын жоқтығы.
Гепатит С кезіндегі
бауырдың УДЗ-дағы
көрінісі
31. Емі
• 6. Диетотерапия. Бауыр ауруларында берілетін N5
диета.
7. Ішектік детоксикация. Оны ішек бойында ас
қорытылу процесі бұзылғанда қолданады. Бұл емнің
басты мақсаты — ішекте шіру, ашу процестерін тежеу
арқылы бауырға ксенобиотиктердің түсуін азайту. Ол
үшін жіңішке ішекте микробтық контаминацияны
(шамадан тыс өнуін) және тоқ ішекте дисбактериозды
жою
мақсатымен 5-7
күн
антибактериялық
дәрмектердің біреуін ішкізеді, содан кейін 3-4 апта
пробиотиктер беріледі (бификол, лактобактерин,
бифидумбактерин,
линекс).
Антибактериялық
дәрмектердің ішектен сіңбейтін және бауырға улық
әсер етпейтін түрлерін таңдайды:
32. Вируска қарсы ем және оның мақсаттары:
вирустың
элиминациясын
күшейту
және
репликациясын тоқтату;
қабыну активтілігін жою, ең болмағанда төмендету;
созылмалы гепатиттің өрістеуіне, оның циррозға
немесе гепатокарциномаға айналуына жол бермеу.
Созылмалы В, С, Д және жедел С гепатиттің емінде
қолданылатын негізгі антивирустық дәрмектер:
адамның лимфобласттық а-1 интерфероны —
(велферон);
рекомбинанттық интерферондар: а-2а (роферон А),
а-2б (интрон-А) және реаферон
• Созылмалы вирусты гепатит В қарсы ем схемасы.
• Интерферонның альтернативасы — вирусқа қарсы
нуклеозидтік дөрмектер (ламивудин, зеффикс, эпивир,
рибавирин). Бұлар вирустардың ДНҚ-сына немесе РНК-сына
еніп, репликациясын тоқтатады, вирустың сау гепатоциттерге
енуіне жол бермейді.
Альфа-интерферон. Альфа-интерферонды 6 млн. ХБ
күнделікті 1-3 ай салады, содан кейін 6 ХБ күн ара іше
отырып мөлшерін төмендетеді. емнің нәтижесіне қарайды,
тиімді болса 12 айға жалғастырады, ем тиімсіз болса емді
доғарады;
+ Ламивудин
Тәулігіне 100 мг-12 ай бойы
+Урсодезоксихоль қышқылы
Тәулігіне 500мг, шайнамастан ішеді, тамақтану кезінде -12 ай
бойы
• Созылмалы вирусты гепатит С қарсы ем схемасы.
• Альфа-интерферон. Алдымен а-интерферонды 4,5-6 млн. ХБ
күнделікті 1-3 ай салып көреді, содан кейін емнің нәтижесіне
қарайды, тиімді болса 12 айға жалғастырады, ем тиімсіз болса
емді доғарады;
немесе пегилирленген интерферон (полиэтиленгикольді
интерферонға қосқан)-ПЭГ-ИФН 40кД
180 мкг аптасына 1 рет, 24-48 апта бойы.
Рибавирин
Тәулігіне 800 мг (салмағы 65 кг төмен болса)
Тәулігіне 1000 мг (салмағы 65-85 кг болса)
Тәулігіне 1200 мг (салмағы 85 кг жоғары болса)-12 ай бойы
Урсодезоксихоль қышқылы
Тәулігіне 500мг, шайнамастан ішеді, тамақтану кезінде -12 ай
бойы
Созылмалы вирусты гепатит Д қарсы ем схемасы.
Альфа-интерферон. 9 млн. ХБ аптасына 3 рет, 3 ай салады, 12
айға бойы;
35. Назар салып тыңдағандарыңызға размет!
Source: ppt-online.org
Источник
